Intermède Jacques Brel (1)

 

Jacques Brel chante en néerlandais

Le Plat pays

 

 

En guise d’hommage à toutes les personnes

qui disent que le néerlandais est un patois

ou tout au plus une langue qui « s'aboie ».

 

 

 

 

MIJN VLAKKE LAND

 

 

Wanneer de Noordzee koppig breekt aan hoge duinen 

en witte vlokken schuim uiteen slaan op de kruinen, 

wanneer de norse vloed beukt aan het zwart basalt 

en over dijk en duin de grijze nevel valt, 

wanneer bij eb het strand woest is als een woestijn 

en natte westenwinden gieren van venijn, 

dan vecht m’n land... mijn vlakke land...

 

Wanneer de regen daalt over de grauwe perken 

op dak en torenspits van hemelhoge kerken, 

die in dit vlakke land de enige bergen zijn, 

wanneer onder de wolken mensen dwergen zijn, 

wanneer de dagen gaan in domme regelmaat 

en wollen oostenwind het land nog vlakker slaat, 

dan wacht m’n land... mijn vlakke land...

 

Wanneer de lage lucht vlak over het water scheert, 

wanneer de lage lucht ons nederigheid leert, 

wanneer de lage lucht er grijs als leisteen is, 

wanneer de lage lucht er vaal als keileem is, 

wanneer de noordenwind de vlakte vierendeelt 

wanneer de noordenwind er onze adem steelt, 

dan kraakt mijn land... mijn vlakke land...

 

Wanneer de Schelde blinkt in Zuidelijke zon 

en elke Vlaamse vrouw flaneert in zonjapon, 

wanneer de eerste spin zijn lentewebben weeft 

of dampende het veld in julizonlicht beeft 

wanneer de zuidenwind er schatert door het graan, 

wanneer de zuidenwind er jubelt langs de baan, 

dan juicht mijn land... mijn vlakke land...

 

 

traduction Ernst van Altena

 

 

 

 

 

un des recueils de chansons françaises

traduites par Enst van Altena